‘Onze persoonlijke ervaring met CliniClowns is een…

Samen met wat mannen uit de buurt legt Rob Uding wekelijks vele kilometers af op de fiets. In september komen daar ook een boel hoogtemeters bij tijdens hun Alpentocht-klim in Val Thorens.

Van kleins af aan was Rob al te vinden op de fiets door de Franse Pyreneeën. De steile fietsroutes die hier bij komen kijken zijn voor hem dus niet onbekend. “Een aantal buren fietsen al jaren, maar ze deden het nooit samen. Toen we samen zijn gaan fietsen is het balletje gaan rollen.”

Ik wil mee!
Wekelijkse trainingen worden doorgaans afgewisseld met lange fietstochten. Voor deze lange tochten trekt Rob samen met zijn buurmannen naar bekende plekken in Nederland, zoals de Utrechtse Heuvelrug. Dit alles ter voorbereiding op hun deelname aan de Alpentocht. “Het idee ontstond om eens per jaar een fietsvakantie te houden in het buitenland”, vertelt Rob. “Alleen is het moeilijk om de goede fietsroutes te ontdekken. Zo kwamen we de Alpentocht uit. Het bijkomende feit is natuurlijk dat je het doet voor een goed doel, dat sprak ons gelijk allemaal aan.”

Steun
De tochten die ze fietsen worden geregeld vastgelegd met een go-pro. “We proberen met die film en mijn geschreven verhalen, ons verhaal te vertellen over onze training en het uiteindelijke doel, namelijk die berg beklimmen.” Dit alles deelt hij op Facebook in de hoop nog meer betrokkenheid te creëren voor hun deelname aan de Alpentocht.

“Mensen moeten mee doen als ze het leuk vinden om of te wandelen of te fietsen. Als je daar een hekel aan hebt moet je het ook niet doen. Daarnaast horen wij dat veel mensen het een heel mooi goed doel vinden.” Juist uit dit goede doel haalde Rob en zijn vrouw Sheila zelf lange tijd hun steun. “Onze ervaring met CliniClowns begon al bij zijn geboorte”, vertelt Sheila. “Onze zoon heeft de ziekte van Bruton, een afweerstoornis. Dit houdt in dat zijn afweer niet werkt zoals die van ons. Eigenlijk is het er gewoon niet.”

Even vergeten
Na de geboorte van hun zoon Jaydey moest hij naar de IC-afdeling voor baby’s. “Hij kreeg gelijk antibiotica, waarna we zeven dagen in het ziekenhuis moesten blijven”, vertelt Sheila. “Vanuit een stoel op de afdeling zag ik hoe de CliniClowns bezig waren. We moesten erg lachen toen ook bij ons de clown even binnenstapte. Dit zorgde ervoor dat wij alles vergaten. Voor ons wat dit een mooi contactmoment.”

Ook later moest Jaydey geregeld naar het ziekenhuis voor medische ondersteuning. Sheila: “De CliniClowns hebben zo gek met hem gedaan, we hebben heel erg gelachen. Het deed hem zijn verdriet vergeten. Hij moest het maar accepteren dat hij een infuus kreeg wat hij helemaal niet wilde. Dat was best wel een gevecht. De Cliniclowns waren dan ook een moment van ontlading.”

Ontspannend moment
“Het deed ons goed zijn lach weer te zien. Door de CliniClowns hadden we weer een ontspannend moment samen”, zucht Sheila tevreden. Rob vervolgt: “Aan de ene kant zie je je kind opvrolijken die even niet aan zijn ziekte denkt. En aan de andere kant ga je zelf ook met het spel van de CliniClown mee. Aan twee kanten word je als ouders gevoed met positiviteit en een lach. Onze persoonlijke ervaring is dan ook mede mijn motivatie om mee te doen aan de Alpentocht. Het is mijn drijfveer.